کاربرد پاراگراف نویسی
یکی از اجزای هر متن علمی، ادبی، فرهنگی و تبلیغی و … پاراگرافه. هر متن از تعدادی پاراگراف مرتبط به هم تشکیل میشه. همه شما بی شک تا حالا پاراگراف رو دیدید و اونو تو یه متن میتونید تشخیص بدید. پس نیازی به معرفی خود پاراگراف نیست.
اما اینکه چرا باید به اصول پاراگراف نویسی تو تحقیق توجه کرد،مطلب خیلی خیلی مهمیه!
شاید خیلی از نویسنده های متبحر بدون اینکه اصول پاراگراف نویسی رو بدونن اونو رعایت می کنن. چون قلم اونها با بیان خودشون هست،هرچند نویسنده های متبحری هم هستن که ممکنه این اصول رو رعایت نکنن.
چیزی که توجه به این اصول رو در تحقیقات کلاسی ضروری میکنه رواج روش کپی پیست در بین افراده. یه محقق اگه با اصول پاراگراف نویسی آشنا باشه، متوجه میشه که کپی پیست محض اسمش تحقیق و نوشته علمی نیست.
وقتی ما اصول پاراگراف نویسی رو بدونیم، مطالبی رو که برای تحقیق کپی میکنیم، با مهارت، چینش می کنیم و به قلم خودمون در میاریم.
مهارت پاراگراف نویسی به ما یاد میده که اجزای اصلی یه متن رو بشناسیم. بدونیم که مطلبی که از چندجا میگیریم و به هم وصل میکنیم و اسمشو میگذاریم تحقیق، باید طبق اصول خاصی باشه. چینش و نظم خاصی نیاز داره. در واقع این چینش و نظم اصولیه که به تحقیق ما انسجام میده و اونو دارای سیر منطقی میکنه.
انشاءالله وقتی وارد بحث اجزای پاراگراف شدیم خودتون به خوبی این ضرورت رو درک خواهید کرد.